اگر فرض شود که هر متر مکعب آب آلوده می‌تواند تا 40 متر مکعب آب سالم را آلوده سازد مجموعه پساب هایی‌که هر روز تولید می‌شود تهدیدی بسیار جدی برای منابع آب خواهد بود.
به گزارش سازمان بهداشت جهانی تقریبآ از هر 3 نفری که در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند یک‌نفر آب آشامیدنی سالم در دسترس ندارند. هر سال 3 میلیون کودک زیر 10 سال به‌علت کمبود آب سالم و امکانات بهداشتی از بین می‌روند.
در کشورهای جهان سوم 80 درصد کل بیماری‌ها مربوط به مصرف آب آلوده است که 33 درصد کل مرگ ومیر در این کشورها را باعث می‌شود، یعنی در واقع 25 هزار نفر در روز به‌دلیل استفاده از آب آلوده از بین می‌روند.
این سناریوی تیره و غم افزا ممکن است موجب شود که دولت‌های جهانی به خود آمده و دست به اقدامات جدی بزنند. زیرا به‌رغم همه این دشواری‌ها تا حدودی جا برای امیدواری هست و به کمک اقدامات مناسب و عزم و اراده لازم برای به‌کار گرفتن آنها می‌توان از روند نابودی منابع آب کاست یا آن‌را متوقف کرد.
اثرات زیست‌محیطی سامانه‌های توسعه منابع آب، در ضمن مفید بودن می‌تواند مضر هم باشند. فعالیت‌های مربوط به توسعه منابع آب تغییراتی را در محیط‌زیست به‌دنبال دارد، که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
برای مثال مخازن سد‌ها اغلب بخش‌هایی از بستر سیل گیر رودخانه و نیز حوضه آبریز را تخریب می‌کنند درحالی‌که از طرف دیگر دریاچه‌ای به‌وجود می‌آورند و به این ترتیب بعضی از خصوصیات زیست‌محیطی و اکولوژی این رودخانه‌ها در حوضه‌های آبریز از دست می‌رود.
افزایش دمای زمین به این معنی است که سطح آب دریا بالا خواهد رفت و مناطق ساحلی و روخانه‌ها را غرقاب خواهد کرد و زندگی بیش از 100میلیون جمعیت را به مخاطره خواهد انداخت. گذشته از آن الگوی بارندگی‌ها بی‌تردید تغییر کرده و کشاورزی مختل می‌شود، همچنین این تغییر الگو باعث می‌شود که طوفان‌ها و گردبادها، پرقدرت‌تر شده و موجب جاری شدن سیل شود.
همین‌طور امکان دارد که نواحی گرم وخشک جهان کوچک‌تر شوند و آز آنجا که این دگرگونی‌ها سریع خواهد بود، اکوسامانه‌های طبیعی یعنی زمین‌های مرطوب یا زمین‌های هموار و اصولا جانوران و گیاهانی که به زندگی در شرایط آب و هوایی معین خو گرفته‌اند ناگهان خود را با اوضاع متفاوت مواجه خواهند دید و همین مسئله باعث نابودی و انقراض بسیاری ازاین گونه‌های جانوری و گیاهی خواهد شد.
تخریب جزایر مرجانی، صید بی‌رویه ماهی و آلودگی اقیانوس‌ها، فجایعی ساخته و پرداخته دست بشر است. مواد نفتی، فاضلاب و رسوبات مواد شیمیایی، کودهایی که به درون دریا می‌ریزند بدون شک ماهی‌ها و پرندگان دریایی را بیمار می‌سازد و مواد ناشی از پسماندها موجب رشد خزه‌های دریایی شده درنتیجه باعث نابودی حیات دریایی می‌شود.
از طرف دیگر آلودگی آب‌های زیر زمینی ناشی از نشت و نفوذ شیرابه در جایگاه‌های دفن زباله، از معضلات عمده‌ای است که مسائل بهداشتی زیست‌محیطی عدیده‌ای را ایجاد کرده است.
در اثر فعل و انفعالات و واکنش‌های مختلف درون گودال‌ها و انبارهای زباله و نزدیک بودن سطح بسته گودال‌ها به آب‌های زیرزمینی، شیرابه به سهولت در این آبها نفوذ کرده و هرگونه مصارف آب را غیرممکن می‌سازد، از طرفی پیشگیری از آلوده‌سازی آب یکی از راه‌های علمی و با صرفه است، موفقیت این امر در گروی یک عزم ملی و فراگیر است.
ایجاد اهرم‌های قوی قانونی، استحکام و قاطعیت در برخورد با آلوده‌کنندگان منابع آب و پیامدهای ناشی از آلودگی آن برای افزایش آگاهی عمومی از جمله مواردی است که باید در سطح جهانی به آن توجه اکید شود و کشورهای مختلف با توجه به شرایط اجتماعی، صنعتی و کشاورزی و انواع آلاینده‌ها و پساب‌های ناشی از فعالیت‌های انسانی، استانداردهای خاصی برای خود تهیه کرده‌اند و بسیاری از عوامل تشکیل دهنده این استانداردها در سطح جهانی یکسان و مشابه است.
بنابراین کشورهای درحال توسعه نیز باید در جهت رفع مشکلات زیست‌محیطی و حفظ بهداشت جامعه خود بکوشند و از این استانداردها بهره گیری کنند.
